Diabetes - hoe u uzelf kunt helpen

We leven steeds sneller, we vergeten regelmatig te eten en we zijn vaak gehaast om ons vol te proppen met calorierijke producten van slechte kwaliteit. Daarbij komt nog stress op het werk en een zittende levensstijl. Deze factoren dragen bij tot de ontwikkeling van zwaarlijvigheid en de ziekten die er nauw mee samenhangen, zoals hoge bloeddruk, hoge totale cholesterol- en triglyceridengehalten, verlaagde gehalten van het "goede" HDL-cholesterol, te hoge bloedglucosegehalten en weefselresistentie tegen insuline. 

Het dieet moet gebaseerd zijn op het verminderen van de totale hoeveelheid koolhydratenHet dieet moet gebaseerd zijn op een combinatie van eenvoudige en complexe voedingsmiddelen. In de eerste plaats moeten producten die de suikerspiegel en bijgevolg het insulinegehalte in het bloed snel doen stijgen, volledig worden geëlimineerd. Bewerkte voedingsmiddelen, gezoete dranken, sappen, gedroogd fruit, snoepgoed, geraffineerde voedingsmiddelen - wit tarwemeel of ahornsiroop - moeten beslist uit het dieet worden geweerd. 

Producten die de suikerspiegel reguleren 

Kijk bij het kiezen van voedingsmiddelen naar hun glycemische index (GI). Hoe lager het is, hoe beter. Het is ook belangrijk dat het menu niet alleen koolhydraten bevat (bv. fruit of havermout) - de toevoeging van eiwitten, vetten en vezels zal de GI van het voedsel verlagen, wat gunstig is vanuit het oogpunt van insulinegevoeligheid.

Bonen en linzen 

Groene, gele en rode linzen, en een van de tientallen soorten bonen, zijn allemaal gewassen met een lage glycemische index. Deze peulvruchten zijn, net als andere, een briljant alternatief voor andere verzadigende voedingsstoffen, die echter, ten koste van een niet-hongerig gevoel, een teveel aan suiker leveren. Vezels en eiwitten reguleren de bloedsuikerspiegel en remmen het effect van de plotselinge stijging ervan vlak na de maaltijd. Zetmeel, dat dezelfde functie heeft, berust op zijn vermogen om de vertering van voedingsstoffen te vertragen. 

Magnesium is een element dat een enorme invloed op het metabolismedie niet kunnen worden genegeerd. Daarnaast moeten fosfor, kalium en de vitamines E, C en B worden vermeld. Bonen en linzen zijn nuttig in vegetarische en veganistische diëten. Dankzij hun hoge eiwitgehalte zijn ze een prima vervanger voor vlees. 

Citrusvruchten 

De liefhebbers van citrusvruchten kunnen worden onderverdeeld in liefhebbers van de natuurlijke bitterheid van pompelmoezen of de zure smaak van sinaasappelen; er zijn ook liefhebbers van de zoetere variëteiten. Ondanks de schijn hebben zelfs zoete citrusvruchten een lage glycemische index. Ze doen het vooral goed in combinatie met ananas, banaan of watermeloen. 

In tegenstelling tot het bovenstaande, kunnen zij in grotere hoeveelheden worden gegeten. Bovendien zijn citrusvruchten rijk aan vezels, waardoor ze ideaal zijn als tussendoortje. Het ontbreekt ze niet aan fytohormonen, die een schat aan gezondheidsbevorderende eigenschappen in zich dragen. Ze hebben niet allemaal rechtstreeks te maken met regulering van de bloedsuikerspiegelMaar die met sterke anti-diabetische eigenschappen - naringenine, een polyfenol - verdienen de aandacht. 

Pompoenpitten en pompoen 

Pompoen, of Cucurbita L. in het Latijn, is een plant die vooral met de herfst wordt geassocieerd, waarschijnlijk omdat hij dan rijp genoeg is. Gedurende de rest van het jaar, is het de moeite waard om zijn zaden te gebruiken. Pompoen is rijk aan vezels, wat na consumptie een verzadigd gevoel geeft. Samen met antioxidanten vormen ze een briljant duo dat helpt de bloedsuikerspiegel te reguleren. 

Polysachariden zijn koolhydraten die langzaam kunnen worden afgebroken, zodat ze niet bijdragen tot een plotselinge stijging van de bloedsuikerspiegel na een maaltijd. 

Diabetici zullen pompoen vooral waarderen in poedervorm, die, wanneer hij aan voedsel wordt toegevoegd, ook zijn functie vervult en een opmerkelijk aroma aan gerechten geeft. In sommige landen, zoals Iran en Mexico, is pompoen uitgegroeid tot een volwaardig middel tegen diabetes. 

Broccoli en broccolischeuten 

Broccoli is een groente uit de familie van de Brassicaceae, met een mooie groene kleur, die kruisbloemig wordt genoemd vanwege de manier waarop hij in de krop is gerangschikt. De consumptie ervan moet standaard in de voeding zijn. Zij zijn een van de bekendste geconcentreerde bronnen van glucosinolaten, zoals glucoraphanine. Dit laatste is vooral aanwezig in broccolischeuten. Het is aangetoond dat glucosinolaten helpen de drempel voor insulinegevoeligheid te verhogen en ondersteunt de verlaging van de bloedsuikerspiegel. Mensen met diabetes type 2 zien het bovenstaande vooral bij suppletie in poeder- of extractvorm. 

Bij mensen met diabetes Type 2 bij supplementatie in poeder- of extractvorm. Naast broccoli dragen ook andere kruisbloemige groenten bij tot de vermindering van het risico op de ontwikkeling van dit soort ziekten. Broccoli en broccolischeuten kunnen het best rauw of licht gestoomd worden gegeten. 

Bovendien wordt het eten van kruisbloemige groenten in verband gebracht met een lager risico op diabetes type 2. Onthoud dat de beste manier om de meeste voedingsstoffen binnen te krijgen is om broccoli en broccolischeuten rauw of licht gestoomd te eten. 

Lees ook: Insunol Druppels

Zeevruchten 

Hoewel het op het eerste gezicht niet erg logisch lijkt, is het een feit dat eiwitten van onschatbare waarde zijn om de bloedsuikerspiegel onder controle te houden. Zeevruchten zijn een bijzonder waardevolle bron van eiwitten, met inbegrip van vis en schaaldieren. Eiwit is niet alleen de basisbouwsteen van eiwitten, maar wordt ook geprezen om zijn overvloed aan vitaminen, mineralen en antioxidanten, die een belangrijke rol spelen bij de suikerregulatie. Eiwit vertraagt de spijsvertering (en geeft een langer gevoel van verzadiging), dus er zijn geen plotselinge "postprandiale" suikerpieken. 

Belangrijk is dat zeevruchten en vis, zoals alle vlees, ook vetten bevatten, maar in hun geval zijn dit zogenaamde gezonde vetten. De hoofdrolspelers van dit stuk tekst staan dus ook niet onverschillig tegenover andere gezondheidsaspecten. De regulering van de suikerspiegel wordt beïnvloed door de hoeveelheid lichaamsvet, dus een kleine hoeveelheid in het lichaam verdient de voorkeur. Er kan een eenvoudige conclusie worden getrokken: het is raadzaam gevogelte en rundvlees gedeeltelijk te vervangen door vis en garnalen. 

Hyperglykemie 

Hyperglykemie is een toestand waarbij de bloedglucoseconcentratie, of glykemie, de bovengrens van de normale waarde overschrijdt. Het wordt ook wel overdiagnose genoemd. Het tegenovergestelde is hypoglykemie (hypoglykemie), dat is een te lage concentratie van deze suiker in het bloed. Hypergiëmie kan de vorm aannemen van een acute aandoening of een chronische vorm.

De nuchtere bloedglucose bij een gezond persoon bedraagt 60-99 mg/dl, en 120 mg/dl tot 2 uur na de maaltijd. Er is sprake van hyperglykemie wanneer de bloedglucosespiegel hoger is dan 180 mg/dl. Het wordt beschouwd als een pre-diabetisch alarmsignaal, en een aanhoudende suikerspiegel van meer dan 126 mg/dl wordt door de meeste specialisten reeds beschouwd als een teken van diabetes. 

Glucose is een enkelvoudige suiker, die gevormd wordt bij de vertering van koolhydraten. Het is de basisenergie voor alle cellen van het lichaam. Om ze binnen te krijgen is echter in de meeste gevallen insuline nodig (behalve in de hersenen, de zenuwvezels, het netvlies, de nieren, de bijnieren, de bloedvaten en de erythrocyten). 

Insuline is een hormoon dat wordt geproduceerd in de bètacellen in de eilandjes van Langerhans, die zich in de alvleesklier bevinden. Een verhoogde bloedglucosespiegel wekt de afgifte van insuline op, waardoor de cellen deze suiker kunnen opnemen en de bloedglucosespiegel daalt. 

Hyperglykemie - symptomen 

In tegenstelling tot een hypoglykemische toestand blijven de symptomen van hyperglykemie vaak latent aanwezig en onopgemerkt. In de meeste gevallen treden de symptomen pas op wanneer de bloedsuikerspiegel meer dan 270-360 mg/dl bedraagt.  

De drie klassieke symptomen van hyperglykemie zijn hyperfagie - overmatige eetlust, polydipsie - toegenomen dorst en polyurie - overmatig urineren, vooral 's nachts (dit is een mechanisme om het teveel aan glucose uit te scheiden). 

Complicaties van hyperglykemie 

Hoge suikerspiegels hebben veel bijwerkingen, waaronder:

veroorzaakt schade aan de bloedvaten

verstoort lipidenprocessen, waardoor abnormale cholesterol- en triglycerideverbindingen worden gevormd, die zich afzetten in de slagaders (verhoogd risico op atherosclerose)

beschadigt netvliesvaten (risico op blindheid of cataract)

beschadigt enzymen die betrokken zijn bij stofwisselingsprocessen

belemmert de bloedstolling

verhoogt het risico op een hartaanval

oorzaken erectiestoornis

leidt tot versnelde verouderingsprocessen en vernietiging van cellen en collageen

vertraagt het wondgenezingsproces

droogt de huid uit (overtollige glucose wordt via de urine uit het lichaam uitgescheiden, wat uitdroging veroorzaakt)

verhoogt het risico op infectie

verhoogt de kans op het ontwikkelen van diabetes

kan ketoacidose veroorzaken, wat vaak leidt tot coma of de dood

Koolhydraten 

Zij zijn een basisbron van energie voor de mens. Zij vervullen vele fysiologische functies in ons lichaam. Dit zijn organische verbindingen, die kunnen worden onderverdeeld in enkelvoudige en complexe suikers. We moeten hun bron echter zorgvuldig kiezen en weten wanneer het gunstiger voor ons is om enkelvoudige koolhydraten te nemen en wanneer het gunstiger voor ons is om complexe koolhydraten te nemen, omdat overmatige consumptie van enkelvoudige suikers, vooral op het verkeerde moment, een aantal ziekten veroorzaakt, zoals diabetes type 2. 

Structuur en afbraak van koolhydraten 

Koolhydraten zijn organische chemische verbindingen die bestaan uit koolstof-, waterstof- en zuurstofatomen. Zij worden gewoonlijk onderverdeeld volgens het aantal suikereenheden in het molecuul. Ze zijn als volgt verdeeld: 

• Monosacchariden (enkelvoudige suikers): glucose, fructose, ribose, deoxyribose 

• Disachariden (disachariden): sucrose, maltose, cellobiose 

• Polysacchariden (polysacchariden): zetmeel, cellulose 

Functies en rol van koolhydraten 

Koolhydraten zijn de belangrijkste en meest beschikbare bron van energie voor ons lichaam. Dit is hun voornaamste functie. Ze zijn niet alleen nodig voor elke fysieke activiteit gedurende de dag, maar ook voor de goede werking van onze hersenen en spieren. Koolhydraten zijn opgenomen in de samenstelling van DNA en RNA, wijzigen daardoor sommige eiwitten en zijn verantwoordelijk voor het werk van ons endocrien systeem. 

Zij houden het zogenaamde "gelukshormoon", serotonine, op een hoog peil en zorgen zo voor welzijn. Zij regelen de stofwisseling van vetten en ondersteunen zo de vermindering van vetweefsel. Als de inname van koolhydraten onvoldoende is (minder dan 50 g koolhydraten per dag), worden ketonlichamen gevormd, waaruit het lichaam energie moet putten. Dit heeft natuurlijk zijn voor- en nadelen (vandaar het ketogeen dieet), maar het mag niet te lang worden gevolgd, en we moeten onder voortdurend medisch toezicht staan tijdens de uitvoering ervan. 

Wanneer een evenwichtige voeding wordt gevolgd en rationeel wordt gegeten, zouden koolhydraten maar liefst 50-60% van de caloriebehoefte per dag moeten uitmaken. 

Verteringsproces van koolhydraten 

De vertering van koolhydraten begint al in de mond, en het enzym dat verantwoordelijk is voor de vertering ervan wordt amylolytisch enzym genoemd. 

Polysachariden worden door speekselamylase afgebroken tot dextrinen en maltose. De vertering van zetmeel, glycogeen en dextrinen wordt vervolgens voortgezet in de twaalfvingerige darm onder invloed van amylase in de alvleesklier. De volgende fase is de vertering van koolhydraten door intestinale amylase. Dankzij zijn werking vindt de definitieve afbraak van polysacchariden plaats.

Disaccharidasen zijn betrokken bij de vertering van disacchariden. Onder hun invloed worden enkelvoudige suikers gevormd (glucose, galactose, fructose) en is het stadium van de vertering van dit soort koolhydraten voltooid. De enkelvoudige suikers worden geabsorbeerd in de twaalfvingerige darm en het jejunum (een van de drie delen van de dunne darm) via de darmvlokken. Vervolgens komen ze in het lumen van de bloedvaten terecht. Spijsverteringsenzymen zijn verantwoordelijk voor het afbreken van elk type koolhydraat. 

Lees ook: Gluconax

Glykemische index 

Het heeft betrekking op koolhydraatproducten en bepaalt de gemiddelde procentuele stijging van de bloedglucoseconcentratie na de inname van ten minste 50 g assimileerbare koolhydraten. Hoe hoger de glycemische index van een koolhydraatproduct, hoe groter de stijging van de bloedsuikerspiegel, en dus hoe meer insuline door de alvleesklier wordt afgescheiden. 

De glycemische index van een product wordt echter steeds minder relevant, omdat hij slechts betrekking heeft op één enkel product en niet voor de hele maaltijd kan worden gebruikt. Zo zal een koolhydraatproduct met een glycemische index van 70 in combinatie met een eiwitproduct en een vetproduct een lagere glycemische index hebben en de bloedglucose niet zo sterk doen stijgen als in combinatie met een product zonder eiwit en vet. 

Belangrijkste bronnen van koolhydraten:

rijst

grutten

pasta's

aardappelen

havermout/ei vlokken

meel van verschillende soorten

zuivelproducten

pulsen

groenten

vruchten

Manieren om de suikerspiegel te verlagen 

Het belangrijkste en meest integrale onderdeel van de bestrijding van het probleem is het gebruik van een goede voeding. Voedingsfouten zijn immers de belangrijkste oorzaak van een verhoogd glucosegehalte in het bloed. De voeding moet rijk zijn aan vezels, d.w.z. aan groenten en volkoren graanproducten. Het is ook belangrijk om regelmatig te eten, ongeveer 4-5 per dag. Bovendien is het raadzaam te voorkomen dat graanproducten zoals grutten, pasta en rijst te gaar worden gekookt, waardoor hun glycemische index toeneemt. Ook moeten bronnen van enkelvoudige suikers worden vermeden en moet de consumptie van fruit, vooral van zeer zoete vruchten, worden beperkt. 

Om de glucosespiegel te verlagen, is het belangrijk eraan te denken om lichamelijk actief te zijn, want beweging zorgt ervoor dat glucose sneller wordt verbruikt. Daarom is het de moeite waard om elke dag voor een kleine dosis lichaamsbeweging te zorgen. Het hoeft geen intensieve training te zijn, maar gematigde lichaamsbeweging, aangepast aan de behoeften en mogelijkheden van de persoon. 

Hoge bloedsuikerspiegel is in veel gevallen het gevolg van ernstige zenuwspanning, die zeer gevaarlijk kan zijn voor mensen die onder voortdurende stress leven. Het is dus een goed idee om elke dag te ontspannen. Het is een goed idee om een activiteit te vinden die je kalmeert en een anti-stress effect heeft, terwijl het ook helpt om je prestaties te verbeteren. 

Wat te vermijden om de bloedsuikerspiegel laag te houden 

Als de bloedglucosespiegel te hoog is, is het nodig om producten met enkelvoudige koolhydraten uit de dagelijkse voeding te schrappen. Hiertoe behoren suiker en suikerhoudende voedingsmiddelen van allerlei aard: snoepgoed, suikerwerk, gezoete sappen, nectars, zoete dranken en fruitproducten. Daarnaast moet ook de inname van geraffineerde graanproducten, zoals tarwebrood, witte rijst en kleine granen zoals griesmeel, worden beperkt. Doeltreffende pillen, zoals reeds beschreven, kunnen ook worden gebruikt. diaform +

Het is belangrijk dat u de hoeveelheid fruit die u eet onder controle houdt. In de dagelijkse voeding zijn vooral koolhydraatarme producten, zoals appels en citrusvruchten, toegestaan. Bananen, druiven en gedroogd fruit mogen daarentegen niet of slechts af en toe worden gegeten. 

Sommige groenten zijn ook niet aan te bevelen in een suikerrijk dieet. Deze omvatten: aardappelen, tuinbonen, erwten en maïs vanwege hun hoge zetmeelgehalte. Het is ook nodig om te vermijden: alcohol (vooral zoet), opgewarmde gerechten en fast food. In geval van abnormale glucoseresultaten moet ook het eten van meelproducten (knoedels, noedels en pannenkoeken) worden vermeden.